Özet

Tıp bilimi, daha büyük bir uzmanlaşmaya doğru evrilmiş olup, uzmanlık giderek daha spesifik konulara yoğunlaşmıştır. Tıp profesyonelleri genellikle tüm ilgili görevleri tek başına yerine getiremeyebildikleri için, tanı, tedavi ve özellikle cerrahi işlemler söz konusu olduğunda bu sorumluluklar üçüncü şahıslara devredilmiştir. Bu makale, özellikle sözleşmelere ilişkin olarak delege edilmenin hukuki sorunlarını araştırmaktadır. Doktorlar bir sağlık hizmeti sağlayıcısı olarak sözleşmeyi ne zaman yerine getirmek zorundadır ve ne zaman değildirler? Hangi tür uygulama ve prosedürler devredilebilir ve kime devredilebilir? Bu makale, Fransa, Mısır, Ürdün, Amerika Birleşik Devletleri ve Kanada’daki yasama hareketlerini içeren karşılaştırmalı bir bağlamda bu soruları ele almaktadır. Son olarak, makale, tıp alanında daha geniş bir delegasyon kavramını önerir; bu kavram spesifik tedavilerden ziyade motivasyonlar ve hedefler üzerinde durur. Makale, sağlık hizmeti sunumunu hukuki komplikasyonlar olmadan kolaylaştırmak amacıyla, araştırmacılar, uygulayıcılar ve politika yapıcılar arasında delegasyonun hukuki yönü hakkında farkındalık yaratmaya yardımcı olabilir.